дзяўба́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для дзяўбання.

Д. станок.

Д. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяўба́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўба́льны дзяўба́льная дзяўба́льнае дзяўба́льныя
Р. дзяўба́льнага дзяўба́льнай
дзяўба́льнае		 дзяўба́льнага дзяўба́льных
Д. дзяўба́льнаму дзяўба́льнай дзяўба́льнаму дзяўба́льным
В. дзяўба́льны (неадуш.)
дзяўба́льнага (адуш.)		 дзяўба́льную дзяўба́льнае дзяўба́льныя (неадуш.)
дзяўба́льных (адуш.)
Т. дзяўба́льным дзяўба́льнай
дзяўба́льнаю		 дзяўба́льным дзяўба́льнымі
М. дзяўба́льным дзяўба́льнай дзяўба́льным дзяўба́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяўба́льны долбёжный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

долбёжный даўбёжны, дзяўба́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)