дзярэ́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзярэ́га дзярэ́гі
Р. дзярэ́гі дзярэ́г
Д. дзярэ́зе дзярэ́гам
В. дзярэ́гу дзярэ́гі
Т. дзярэ́гай
дзярэ́гаю		 дзярэ́гамі
М. дзярэ́зе дзярэ́гах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзярэ́га ж., бот., обл. зубча́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзярэга

т. 6, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)