дзярмо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзярмо́
Р. дзярма́
Д. дзярму́
В. дзярмо́
Т. дзярмо́м
М. дзярме́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзярмо́ ср. дерьмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дерьмо́ дзярмо́, -ма́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gówno

н. груб. дзярмо, гаўно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)