дзяржа́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзяржа́нка |
дзяржа́нкі |
| Р. |
дзяржа́нкі |
дзяржа́нак |
| Д. |
дзяржа́нцы |
дзяржа́нкам |
| В. |
дзяржа́нку |
дзяржа́нкі |
| Т. |
дзяржа́нкай
дзяржа́нкаю |
дзяржа́нкамі |
| М. |
дзяржа́нцы |
дзяржа́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дзяржанне, дзяржальна, ручка / у нажа ці відэльца: тронак / у касы: кассё, касаўё, касавільна / у грабель: грабільна / у пугі: пугаўё, пужальна / у цэпа: цапільна / у вуды: вудзільна / у сцяга: дрэўка / у шаблі: эфес; дзяржанка, дзяржак, дзержанок (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)