дзялё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзялё́нка дзялё́нкі
Р. дзялё́нкі дзялё́нак
Д. дзялё́нцы дзялё́нкам
В. дзялё́нку дзялё́нкі
Т. дзялё́нкай
дзялё́нкаю		 дзялё́нкамі
М. дзялё́нцы дзялё́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяля́нка

1. Палоска, адмераны ўчастак логу, пасеву, лесу (БРС). Тое ж дзялёнка (Слаўг.).

2. Распрацаваны ўчастак лесу, ляда (Жытк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)