дзядзі́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзядзі́нец дзядзі́нцы
Р. дзядзі́нца дзядзі́нцаў
Д. дзядзі́нцу дзядзі́нцам
В. дзядзі́нец дзядзі́нцы
Т. дзядзі́нцам дзядзі́нцамі
М. дзядзі́нцы дзядзі́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзядзі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Цэнтральная частка старажытнага горада, умацаваная валамі, а пазней мураванымі сценамі і драўлянымі вежамі (гіст.).

2. Прасторны двор, агароджаны пляц (звычайна перад маёнткам, царквой; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзядзі́нец, -нца м.

1. па́перть ж.;

2. обл. большо́й двор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзядзі́нец, ‑нца, м.

1. Агароджаны пляц, двор пры якой‑н. вялікай пабудове (гаспадарчай, жылой і пад.). Месцам для сходу быў выбраны дзядзінец былой старыцкай царквы. Хадкевіч. За горкай панская пасада, Як у вяночку, каля саду У глыбі прасторнага дзядзінца Стаяла збоку ад гасцінца. Колас.

2. Тое, што і дзяцінец ​1. Галоўнай часткай [старажытнага горада] быў ўмацаваны цэнтр, так званы дзядзінец. Звычайна ён размяшчаўся на ўзвышаным месцы. Штыхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзядзінец

т. 6, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзядзі́нец м

1. Vórhalle f -, -n (éiner Kírche);

2. абл gróßer Hof

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзядзі́нец

1. Двор сялянскай сядзібы; пляцоўка перад домам; пляцоўка каля ганку; стары вялікі двор (БРС).

2. Месца вакол царквы, дзе ёсць могілкі, у якіх пахаваны сваякі парафіян (Нас.).

3. Месца ў царкоўным бабінцы, дзе стаялі дзяды-жабракі (БРС).

4. Вялікае падвор'е ў выглядзе лужка з дарожкамі і кветнікамі перад галоўным домам у былых панскіх сядзібах (Віц. Нік. 1895).

5. Панскі двор (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

courtyard [ˈkɔ:tjɑ:d] n. уну́траны двор (замка, палаца і да т.п.); дзядзі́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Майдак ’майдан, падворак, дзядзінец’ (Федар. 7). Да майда́н 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dziedziniec

м. панадворак; двор; дзядзінец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)