Дзявочая вежа

т. 6, с. 134

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзяво́чы, -ая, -ае.

Які належыць дзяўчыне або ўласцівы дзяўчыне.

Дзявочая сукенка.

Дзявочая прыгажосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цно́та, -ы, ДМ цно́це, ж.

1. Маральная чысціня.

2. Дзявочая нявіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

деви́чник уст. дзяво́чая субо́та, -ай -ты м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяво́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзяўчыны; які належыць дзяўчыне, дзяўчатам, уласцівы ім. Дзявочыя гады. Дзявочая сукенка. Дзявочы голас. Дзявочы інтэрнат. Дзявочая прыгажосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засаро́мленасць, ‑і, ж.

Стан засаромленага. Дзявочая засаромленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяво́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяво́чы дзяво́чая дзяво́чае дзяво́чыя
Р. дзяво́чага дзяво́чай
дзяво́чае		 дзяво́чага дзяво́чых
Д. дзяво́чаму дзяво́чай дзяво́чаму дзяво́чым
В. дзяво́чы (неадуш.)
дзяво́чага (адуш.)		 дзяво́чую дзяво́чае дзяво́чыя (неадуш.)
дзяво́чых (адуш.)
Т. дзяво́чым дзяво́чай
дзяво́чаю		 дзяво́чым дзяво́чымі
М. дзяво́чым дзяво́чай дзяво́чым дзяво́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяво́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяво́чы дзяво́чая дзяво́чае дзяво́чыя
Р. дзяво́чага дзяво́чай
дзяво́чае		 дзяво́чага дзяво́чых
Д. дзяво́чаму дзяво́чай дзяво́чаму дзяво́чым
В. дзяво́чы (неадуш.)
дзяво́чага (адуш.)		 дзяво́чую дзяво́чае дзяво́чыя (неадуш.)
дзяво́чых (адуш.)
Т. дзяво́чым дзяво́чай
дзяво́чаю		 дзяво́чым дзяво́чымі
М. дзяво́чым дзяво́чай дзяво́чым дзяво́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

краса́, -ы́, ж.

1. Хараство, прыгажосць; што-н. прыгожае, прывабнае.

К. асенняга лесу.

К. беларускага краю.

Дзявочая к.

2. Упрыгожанне, слава чаго-н.

К. і гордасць Мінска — сталічныя паркі і тэатры.

3. Пылок на злакавых раслінах, што красуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. пагард. Ухіляцца ад працы; гультаяваць. Малярных работ хоць адбаўляй, а дзявочая брыгада фактычна філоніць. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)