дзе́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́сць дзе́сці
Р. дзе́сці дзясце́й
Д. дзе́сці дзясця́м
В. дзе́сць дзе́сці
Т. дзе́сццю дзясця́мі
М. дзе́сці дзясця́х

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзесць ж., спец. (единица счёта писчей бумаги) десть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзесць, ‑і, ж.

Адзінка ліку пісчай паперы. Руская дзесць — 24 лісты. Метрычная дзесць — 50 лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

десть спец. дзесць, род. дзе́сці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трэ́тка ‘мера паперы; частка стоса, якая дзялілася на 20 дзесцяў; кожная дзесць складалася з 24 аркушаў і дзялілася на трэткі па 6 аркушаў у кожнай’ (Растарг.). Відаць, ад выніку трайнога дзялення: спачатку на дзве часткі, а потым адной палавіны яшчэ раз (там жа). Сюды ж трэ́тка ‘трэцяя частка валокі’ (Нас.). Да трэці, тры (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)