дзернава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзярну́ю |
дзярну́ем |
| 2-я ас. |
дзярну́еш |
дзярну́еце |
| 3-я ас. |
дзярну́е |
дзярну́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дзернава́ў |
дзернава́лі |
| ж. |
дзернава́ла |
| н. |
дзернава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзярну́й |
дзярну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзярну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзернава́ць несов., спец. дернова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзернава́ць, дзярную, дзярнуеш, дзярнуе; незак., што.
Абкладваць дзёрнам. Дзернаваць адхоны. Дзернаваць клумбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дернова́ть несов., спец. дзернава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)