дзернава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзярну́ю дзярну́ем
2-я ас. дзярну́еш дзярну́еце
3-я ас. дзярну́е дзярну́юць
Прошлы час
м. дзернава́ў дзернава́лі
ж. дзернава́ла
н. дзернава́ла
Загадны лад
2-я ас. дзярну́й дзярну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзярну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзернава́ць несов., спец. дернова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзернава́ць, дзярную, дзярнуеш, дзярнуе; незак., што.

Абкладваць дзёрнам. Дзернаваць адхоны. Дзернаваць клумбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дернова́ть несов., спец. дзернава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)