дзе́нца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́нца дзе́нцы
Р. дзе́нца дзе́нцаў
Д. дзе́нцу дзе́нцам
В. дзе́нца дзе́нцы
Т. дзе́нцам дзе́нцамі
М. дзе́нцы дзе́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзе́нца ср., уменьш. см. до́нца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́нце уменьш. до́нца, -ца ср., дзе́нца, -ца ср., дне́чка, -ка ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́нышко уменьш. до́нца, -ца ср., дзе́нца, -ца ср., дне́чка, -ка ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

denko

н.

1. дзенца; днечка;

2. кухонная дошка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)