Дзевя́тнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзевя́тнік
Р. Дзевя́тніка
Д. Дзевя́тніку
В. Дзевя́тнік
Т. Дзевя́тнікам
М. Дзевя́тніку

Іншыя варыянты: Дзявя́тнік.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзевя́тнік, ‑а, м.

Уст. Хрысціянскае свята, якое адзначаецца ў чацвер дзевятага тыдня пасля вялікадня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дзявя́тнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзявя́тнік
Р. Дзявя́тніка
Д. Дзявя́тніку
В. Дзявя́тнік
Т. Дзявя́тнікам
М. Дзявя́тніку

Іншыя варыянты: Дзевя́тнік.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)