дзвярны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзвярны́ дзвярна́я дзвярно́е дзвярны́я
Р. дзвярно́га дзвярно́й
дзвярно́е		 дзвярно́га дзвярны́х
Д. дзвярно́му дзвярно́й дзвярно́му дзвярны́м
В. дзвярны́ (неадуш.)
дзвярно́га (адуш.)		 дзвярну́ю дзвярно́е дзвярны́я (неадуш.)
дзвярны́х (адуш.)
Т. дзвярны́м дзвярно́й
дзвярно́ю		 дзвярны́м дзвярны́мі
М. дзвярны́м дзвярно́й дзвярны́м дзвярны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзвярны́ дверно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзвярны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да дзвярэй. Дзвярны замок. Дзвярная ручка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзвярны́ sich auf die Tür bezíehend; Tür-;

дзвярна́я ру́чка Türklinke f -, -n; Türgriff m -(e)s, -e;

дзвярны́ вуша́к Türpfosten m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзве́ры, дзвярэ́й, Т дзвяра́мі і дзвяры́ма.

Праём у сцяне для ўваходу ў памяшканне, а таксама створ, якім закрываюць гэты праём.

Навесіць д.

Дубовыя д.

Зачыніць д. на ключ.

○

Царскія дзверы — у праваслаўнай царкве: галоўныя дзверы ў іканастасе, якія вядуць у алтар.

◊

Дзень адчыненых дзвярэй — дзень вольнага доступу ў навучальныя ўстановы з мэтай азнаямлення з імі перад паступленнем на вучобу.

Пры зачыненых дзвярах — без допуску пабочных асоб.

Стукацца ў дзверы — звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.

|| памянш. дзве́рцы, -аў.

|| прым. дзвярны́, -а́я, -о́е.

Д. праём.

Дзвярная клямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дверно́й дзвярны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doorbell [ˈdɔ:bel] n. дзвярны́ звано́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праём, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адтуліна ў сцяне для акна, дзвярэй.

Дзвярны п.

|| прым. праёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амбразу́ра, -ы, ж.

1. Адтуліна ў абарончым збудаванні; байніца.

2. Аконны або дзвярны праём (спец.).

|| прым. амбразу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

drzwiowy

дзвярны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)