дзве́сце

лічэбнік, колькасны

мн.
-
Н. дзве́сце
Р. двухсо́т
Д. двумста́м
В. дзве́сце
Т. двумаста́мі
М. двухста́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзве́сце, двухсо́т, двумста́м, двумаста́мі, (аб) двухста́х, ліч. кольк.

Лік і колькасць 200.

|| парадк. двухсо́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзве́сце две́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзве́сце, двухсот, двумстам, двумастамі, (аб) двухстах, ліч. кольк.

Лік і лічба 200. Дзвесце дзеліцца на пяць. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай 200. Дзвесце чалавек. □ На ўсе Мікуцічы было не болей трох лодак, хоць у сяле налічвалася каля двухсот двароў. Колас. Дуброва сапраўды была блізка, сажняў за дзвесце ад хутара. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзве́сце ліч. zwihndert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

двухсо́ты гл. дзвесце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухсотго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у дзвесце гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася дзвесце гадоў назад.

Д. заснавання горада.

|| прым. двухсотгадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

две́сти дзве́сце, род. двухсо́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zwihndert

num дзве́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dwieście

дзвесце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)