джо́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | джо́нка | джо́нкі | 
		
			| Р. | джо́нкі | джо́нак | 
		
			| Д. | джо́нцы | джо́нкам | 
		
			| В. | джо́нку | джо́нкі | 
		
			| Т. | джо́нкай джо́нкаю
 | джо́нкамі | 
		
			| М. | джо́нцы | джо́нках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
джо́нка ж. (лодка) джо́нка
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
джо́нка мор. джо́нка, -кі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
джо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Лёгкае кітайскае паруснае судна.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
джо́нка
(малайск. djong)
грузавое драўлянае паруснае судна з шырокімі і высока прыўзнятымі кармой і носам; распаўсюджаны ў Паўд.-Усх. Азіі.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)