де́ка муз. дэ́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дека

Том: 8, старонка: 22.

img/08/08-022_0098_Дека.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

дека

Том: 8, старонка: 22.

img/08/08-022_0099_Дека.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

дэ́ка ж., муз. де́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дэ́кі ’саматканыя коўдры’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн.-зах. параўноўвае з ням. Decken ’тс’. Хутчэй запазычанне з польск. deka ’тс’ (< ням.; аб польск. слове Брукнер, 87). Параўн. і ст.-бел. дека ’папона’ (з XVI ст., Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)