двухто́мны, -ая, -ае.

Які складаецца з двух тамоў.

Д. збор твораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухто́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухто́мны двухто́мная двухто́мнае двухто́мныя
Р. двухто́мнага двухто́мнай
двухто́мнае		 двухто́мнага двухто́мных
Д. двухто́мнаму двухто́мнай двухто́мнаму двухто́мным
В. двухто́мны (неадуш.)
двухто́мнага (адуш.)		 двухто́мную двухто́мнае двухто́мныя (неадуш.)
двухто́мных (адуш.)
Т. двухто́мным двухто́мнай
двухто́мнаю		 двухто́мным двухто́мнымі
М. двухто́мным двухто́мнай двухто́мным двухто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

двухто́мны двухто́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухто́мны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух тамоў. Двухтомны збор твораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухто́мный двухто́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dwutomowy

двухтомны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)