двухкра́тны, -ая, -ае.

Двухразовы; павялічаны ў два разы.

Д. напамін.

У двухкратным памеры.

Д. чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухкра́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двухкра́тны двухкра́тная двухкра́тнае двухкра́тныя
Р. двухкра́тнага двухкра́тнай
двухкра́тнае		 двухкра́тнага двухкра́тных
Д. двухкра́тнаму двухкра́тнай двухкра́тнаму двухкра́тным
В. двухкра́тны (неадуш.)
двухкра́тнага (адуш.)		 двухкра́тную двухкра́тнае двухкра́тныя (неадуш.)
двухкра́тных (адуш.)
Т. двухкра́тным двухкра́тнай
двухкра́тнаю		 двухкра́тным двухкра́тнымі
М. двухкра́тным двухкра́тнай двухкра́тным двухкра́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

двухкра́тны двукра́тный, двоекра́тный;

д. інтэгра́л — мат. двукра́тный интегра́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухкра́тны, ‑ая, ‑ае.

Павялічаны ў два разы; падвоены, двухразовы. У двухкратным размеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двоекра́тный двухразо́вы, двухкра́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двукра́тный двухразо́вы, двухкра́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dwukrotny

двухразовы, двухкратны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)