дворе́ц пала́ц, -ца м.; дварэ́ц, -рца́ м.;

Дворе́ц труда́ Пала́ц пра́цы;

Дворе́ц пионе́ров Пала́ц піяне́раў;

ца́рский дворе́ц ца́рскі дварэ́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́ц м. дворе́ц;

не дом, а п. — не дом, а дворе́ц;

Пала́ц мо́ладзі — Дворе́ц молодёжи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дварэ́ц, -рца́ м. дворе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дварэ́ц ’дварэц’ (БРС). Рус. дворе́ц, укр. дыял. дворе́ць. Усх.-слав. утварэнне ад двор (гл. падрабязна ў Шанскага, 1, Д, Е, Ж, 29).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскве́ціць сов. (украсить) расцвети́ть;

р. пала́ц сцяга́мі — расцвети́ть дворе́ц фла́гами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карале́ўскі в разн. знач. короле́вский;

к. пала́ц — короле́вский дворе́ц;

~кая пе́шка — шахм. короле́вская пе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабудава́ць в разн. знач. постро́ить; (строение — ещё) вы́строить, возвести́, воздви́гнуть, сооруди́ть;

п. пала́ц — постро́ить (вы́строить, возвести́, воздви́гнуть, сооруди́ть) дворе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збудава́ць сов. постро́ить, вы́строить; сооруди́ть, возвести́, воздви́гнуть;

з. свіна́рнік — постро́ить (вы́строить) свина́рник;

з. пала́ц — постро́ить (вы́строить, сооруди́ть, возвести́, воздви́гнуть) дворе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́та​I ж.

1. (дворец) ед. нет, уст. пала́ц, -ца м., хо́рам, -ма м.;

ка́менные пала́ты мурава́ны пала́ц, мурава́ныя пала́цы;

2. (роскошная комната) уст. пала́та, -ты ж.;

3. (комната в больнице) пала́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЗДЗІ́ТАВА,

вёска ў Спораўскім с/с Бярозаўскага р-на Брэсцкай вобл., на р. Дарагабуж, паміж азёрамі Чорнае і Спораўскае. За 33 км на ПдУ ад г. Бяроза, 133 км ад Брэста, 6 км ад чыг. ст. Белаазерск. 1200 ж., 436 двароў (1997).

З 2-й пал. 15 ст. вядомы «Здитов Городок» («дворец») — цэнтр дзярж. воласці Слонімскага пав. Трокскага ваяв. З 1520 «двор» З. — адм.-гасп. цэнтр мястэчка і воласці. З 1561 З. належала В.Цішкевічу і яго дачцэ Аляксандры. У 1590 Здзітаўская воласць у закладзе ў Л.Caneri, у 1594 — у А.Цішкоўны-Язлавецкай. У 1567 тут існавала царква Успення. У 17—18 ст. З. — цэнтр староства Сапегаў у Навагрудскім ваяв. З 1795 у Рас. імперыі. У 19 ст. мястэчка Пескаўскай вол. Слонімскага пав. У 1880-я г. ў З. 644 ж., 57 двароў. У 1921—39 у складзе Польшчы, вёска Пескаўскай гміны Косаўскага пав. Палескага ваяв. З 1939 у БССР. З 1940 цэнтр сельсавета Бярозаўскага р-на. У Вял. Айч. вайну ў крас. 1944 у З. і наваколлі адбыліся баі паміж партызанамі і ням.-фаш. захопнікамі (гл. Здзітаўская абарона 1944). У 1971—2492 ж., 565 гаспадарак.

Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. сувязі. Царква. Мемарыяльны комплекс «Здзітаўская абарона 1944». Каля вёскі 2 стаянкі неаліту і бронз. веку, сярэдневяковае селішча.

т. 7, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)