двая́кі, -ая, -ае.

Які праяўляецца ў двух розных відах, формах і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двая́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двая́кі двая́кая двая́кае двая́кія
Р. двая́кага двая́кай
двая́кае		 двая́кага двая́кіх
Д. двая́каму двая́кай двая́каму двая́кім
В. двая́кі (неадуш.)
двая́кага (адуш.)		 двая́кую двая́кае двая́кія (неадуш.)
двая́кіх (адуш.)
Т. двая́кім двая́кай
двая́каю		 двая́кім двая́кімі
М. двая́кім двая́кай двая́кім двая́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

двая́кі двоя́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двая́кі, ‑ая, ‑ае.

Які праяўляецца ў двух розных відах, формах і пад. Дваякі сэнс. Дваякае напісанне. Дваякая карысць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двая́кі zwéifach, dóppelt; zwíespältig;

двая́кае значэ́нне Dóppelbedeutung;

двая́кае тлумачэ́нне dóppelte Áuslegung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Двая́кі ’дваякі’ (БРС). Рус. двоя́кий, укр. двоя́кий, чэш. dvojaký, серб.-харв. дво̏јак, балг. двоя́к. Прасл. утварэнне суфіксам ‑akъ ад лічэбніка *d(ъ)vojь < *dъva ’два’. Гл. Фасмер, 1, 489; Трубачоў, Эт. сл., 5, 190–191.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

двоя́кий двая́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМФІ...

(ад грэч. amphi каля, вакол, з двух бакоў),

прыстаўка, якая абазначае: «з двух бакоў», «вакол», «дваякі», напр., амфіміксіс, амфікарпія.

т. 1, с. 327

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dwojaki

I

дваякі

II мн.

спарышы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

béiderlei

a inv двая́кі; і такі́, і такі́

~ Geschléchts — або́двух ро́даў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)