двайко́вы, -ая, -ае.

Звязаны з дзвюма велічынямі або які складаецца з двух кампанентаў.

○

Двайковая сістэма злічэння — пазіцыйная сістэма злічэння з асновай 2 (для запісу ліку выкарыстоўваюцца толькі дзве лічбы — 0 і 1).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двайко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайко́вы двайко́вая двайко́вае двайко́выя
Р. двайко́вага двайко́вай
двайко́вае		 двайко́вага двайко́вых
Д. двайко́ваму двайко́вай двайко́ваму двайко́вым
В. двайко́вы (неадуш.)
двайко́вага (адуш.)		 двайко́вую двайко́вае двайко́выя (неадуш.)
двайко́вых (адуш.)
Т. двайко́вым двайко́вай
двайко́ваю		 двайко́вым двайко́вымі
М. двайко́вым двайко́вай двайко́вым двайко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзесятко́ва-двайко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзесятко́ва-двайко́вы дзесятко́ва-двайко́вая дзесятко́ва-двайко́вае дзесятко́ва-двайко́выя
Р. дзесятко́ва-двайко́вага дзесятко́ва-двайко́вай
дзесятко́ва-двайко́вае		 дзесятко́ва-двайко́вага дзесятко́ва-двайко́вых
Д. дзесятко́ва-двайко́ваму дзесятко́ва-двайко́вай дзесятко́ва-двайко́ваму дзесятко́ва-двайко́вым
В. дзесятко́ва-двайко́вы (неадуш.)
дзесятко́ва-двайко́вага (адуш.)		 дзесятко́ва-двайко́вую дзесятко́ва-двайко́вае дзесятко́ва-двайко́выя (неадуш.)
дзесятко́ва-двайко́вых (адуш.)
Т. дзесятко́ва-двайко́вым дзесятко́ва-двайко́вай
дзесятко́ва-двайко́ваю		 дзесятко́ва-двайко́вым дзесятко́ва-двайко́вымі
М. дзесятко́ва-двайко́вым дзесятко́ва-двайко́вай дзесятко́ва-двайко́вым дзесятко́ва-двайко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каманда,

спецыяльны двайковы код.

т. 7, с. 502

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dwójkowy

мат. двайковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лічбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Абазначаць лічбамі; нумараваць.

Л. старонкі.

2. Пераводзіць інфармацыю ў двайковы код з дапамогай электронных сістэм.

|| наз. лічбава́нне, -я, н.

Л. старонак кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́чбавы, -ая, -ае.

1. Абазначаны лічбамі, выражаны ў лічбах.

Лічбавыя даныя.

Л. вынік.

2. Які пераводзіць інфармацыю ў двайковы код з дапамогай электронных сістэм; прызначаны для апрацоўкі, захавання, перадачы і пад. такой інфармацыі.

○

Лічбавая вылічальная машына — вылічальная машына, якая пераўтварае велічыні, прадстаўленыя ў выглядзе набору лічбаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БІТ

(англ. bit),

1) у вылічальнай тэхніцы двайковы разрад машыннага слова; пазіцыя двайковай лічбы ў двайковым кодзе; састаўная частка байта. Лік бітаў памяці ЭВМ вызначае найб. колькасць інфармацыі, якая ў ёй змяшчаецца. Колькасць бітаў ліку — колькасць двайковых разрадаў для яго запісу.

2) У тэорыі інфармацыі — адзінка вымярэння колькасці інфармацыі. 1 біт дае крыніца інфармацыі з 2 узаемна выключальнымі роўнаімавернымі паведамленнямі.

т. 3, с. 160

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кама́нда

(фр. commande)

1) кароткі вусны загад камандзіра;

2) узначальванне якой-н. воінскай часці (напр. прыняць каманду над ротай);

3) невялікае вайсковае падраздзяленне, атрад спецыяльнага прызначэння (напр. каравульная к., к. падрыўнікоў);

4) экіпаж судна;

5) спартыўны калектыў (напр. баскетбольная к.);

6) спецыяльны двайковы код (прадпісанне, указанне, інструкцыя), які запісаны на машыннай мове дадзенай ЭВМ і вызначае яе дзеянні пры пэўнай аперацыі ў вылічальным працэсе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)