дашчыпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дашчыплю́ дашчыпа́ю |
дашчы́плем дашчыпа́ем |
| 2-я ас. |
дашчы́плеш дашчыпа́еш |
дашчы́плеце дашчыпа́еце |
| 3-я ас. |
дашчы́пле дашчыпа́е |
дашчы́плюць дашчыпа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дашчыпа́ў |
дашчыпа́лі |
| ж. |
дашчыпа́ла |
| н. |
дашчыпа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дашчыплі́ дашчыпа́й |
дашчыплі́це дашчыпа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дашчыпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дашчыпа́ць сов. дощипа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; заг. дашчыпі; зак., што.
Скончыць шчыпаць, абшчыпваць што‑н. Гусі дашчыпалі траву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дашчыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дощипа́ть сов.
1. дашчыпа́ць;
2. (перья, шерсть, окончить ощипывать птицу) даску́бці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)