дашчыпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дашчыплю́
дашчыпа́ю
дашчы́плем
дашчыпа́ем
2-я ас. дашчы́плеш
дашчыпа́еш
дашчы́плеце
дашчыпа́еце
3-я ас. дашчы́пле
дашчыпа́е
дашчы́плюць
дашчыпа́юць
Прошлы час
м. дашчыпа́ў дашчыпа́лі
ж. дашчыпа́ла
н. дашчыпа́ла
Загадны лад
2-я ас. дашчыплі́
дашчыпа́й
дашчыплі́це
дашчыпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дашчыпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дашчыпа́ць сов. дощипа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; заг. дашчыпі; зак., што.

Скончыць шчыпаць, абшчыпваць што‑н. Гусі дашчыпалі траву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дашчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дощипа́ть сов.

1. дашчыпа́ць;

2. (перья, шерсть, окончить ощипывать птицу) даску́бці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)