дашча́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дашча́нка |
дашча́нкі |
| Р. |
дашча́нкі |
дашча́нак |
| Д. |
дашча́нцы |
дашча́нкам |
| В. |
дашча́нку |
дашча́нкі |
| Т. |
дашча́нкай дашча́нкаю |
дашча́нкамі |
| М. |
дашча́нцы |
дашча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ДАШЧА́НКА,
1) нізенькая кадушка з тонкіх клёпак для мукі, збожжа, служыла і за сявеньку.
2) Лодка з дошак.
т. 6, с. 73
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)