дашна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дашна́к дашна́кі
Р. дашнака́ дашна́каў
Д. дашнаку́ дашна́кам
В. дашнака́ дашна́каў
Т. дашнако́м дашна́камі
М. дашнаку́ дашна́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дашна́к, -ка́ м., полит., ист. дашна́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашна́ки полит., ист. дашна́кі, -каў мн.;

дашна́к ед. дашна́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дашна́кі, ‑аў; адз. дашнак, ‑а, м.

Члены армянскай буржуазна-нацыяналістычнай контррэвалюцыйнай партыі, узнікшай у пачатку 90‑х гадоў 19 ст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)