дачы́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дачы́шчу дачы́сцім
2-я ас. дачы́сціш дачы́сціце
3-я ас. дачы́сціць дачы́сцяць
Прошлы час
м. дачы́сціў дачы́сцілі
ж. дачы́сціла
н. дачы́сціла
Загадны лад
2-я ас. дачы́сці дачы́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час дачы́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дачы́сціць сов. дочи́стить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак., каго-што.

Скончыць чыстку каго‑, чаго‑н.; давесці чыстку да якой‑н. ступені выканання. Дачысціць рыбу. Дачысціць стрэльбу. Дачысціць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачы́сціць zu Énde [fértig] réinigen, pútzen vt; zu Énde schälen, (áb)péllen vt (пра бульбу і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дочи́стить сов. дачы́сціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачы́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)