дача́сны, -ая, -ае.

Які адбыўся раней тэрміну.

Дачаснае выступленне.

Дачасна (прысл.) абарвалася жыццё.

|| наз. дача́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дача́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дача́сны дача́сная дача́снае дача́сныя
Р. дача́снага дача́снай
дача́снае
дача́снага дача́сных
Д. дача́снаму дача́снай дача́снаму дача́сным
В. дача́сны (неадуш.)
дача́снага (адуш.)
дача́сную дача́снае дача́сныя (неадуш.)
дача́сных (адуш.)
Т. дача́сным дача́снай
дача́снаю
дача́сным дача́снымі
М. дача́сным дача́снай дача́сным дача́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дача́сны преждевре́менный; безвре́менный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дача́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца ці адбыўся раней вызначанага часу, раней звычайнага тэрміну. Дачаснае выступленне. Дачасная радасць. // Які адбыўся раней, чым можна было чакаць. Чалавек быў малады, ён здаваўся б зусім юным, калі б не дачасная паўната на добрым, даволі прыгожым твары. Мележ.

2. Разлічаны на кароткі час; часовы. Над зямлянкай дыміцца драўляны дачасны комін. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дача́сны

1. (які адбываецца раней вызначанага часу) vrzeitig, verfrüht, vrfristig, vor Termn;

2. (разлічаны на кароткі час) zitweilig, für krze Zeit bestmmt, provisrisch [-vi-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

преждевре́менный дача́сны, заўча́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безвре́менный заўча́сны, няўча́сны; (преждевременный) дача́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vrzeitig

a заўча́сны, дача́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прайсцёвы ’кароткачасовы’ (шальч., Сл. ПЗБ). З польск. przejściowy ’часовы, дачасны’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vreilig

a непраду́маны, паспе́шны, дача́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)