даця́гваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даця́гваю даця́гваем
2-я ас. даця́гваеш даця́гваеце
3-я ас. даця́гвае даця́гваюць
Прошлы час
м. даця́гваў даця́гвалі
ж. даця́гвала
н. даця́гвала
Загадны лад
2-я ас. даця́гвай даця́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даця́гваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даця́гваць несов., в разн. знач. дотя́гивать; (тащить до какого-л. места — ещё) дота́скивать; см. дацягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даця́гваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дацягаць.

даця́гваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дацягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. што. Працягнуць (у 1—3 знач.) да якой-н. мяжы.

Д. руку да паліцы.

Д. провад да вёскі.

Д. песню да канца.

2. каго-што да чаго. Цягнучы, даставіць куды-н., да чаго-н.

Д. бервяно да берага.

3. што і без дап. 3 цяжкасцю дасягнуць, даставіць да якога-н. месца (разм.).

Самалёт ледзь дацягнуў да аэрадрома.

4. што да чаго. Зацягнуць выкананне, прамарудзіць з якой-н. справай (разм.).

Д. здачу залікаў да восені.

5. Пражыць у якім-н. стане да пэўнага часу, падзеі (разм.).

Хворы дацягнуў да вясны.

Д. да зарплаты.

|| незак. даця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

довола́кивать несов., разг. давалака́ць, давала́кваць, даця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дотя́гивать несов., в разн. знач. даця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дота́скивать несов. даця́гваць; (доволакивать — ещё) давалака́ць;

е́ле (едва́) дота́скивать но́ги ледзь (ле́дзьве) даця́гваць (давалака́ць) но́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dowlekać

незак. давалакаць, дацягваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dociągać

незак. дацягваць, цягнуць;

dociągać żywota — дажываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даця́гвацца несов.

1. в разн. знач. дотя́гиваться; см. дацягну́цца 1;

2. разг. (с трудом) дота́скиваться; доплета́ться, добреда́ть;

2. страд. дотя́гиваться; дота́скиваться; см. даця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)