даце́рці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датру́ датро́м
2-я ас. датрэ́ш датраце́
3-я ас. датрэ́ датру́ць
Прошлы час
м. дацё́р даце́рлі
ж. даце́рла
н. даце́рла
Загадны лад
2-я ас. датры́ датры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дацё́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даце́рці сов.

1. (кончить тереть) дотере́ть;

2. (лён, пеньку) домя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даце́рці, датру, датрэш, датрэ; датром, датраце; пр. дацёр, ‑церла і ‑цёрла; зак., што.

Скончыць церці што‑н.; сцерці ўсё, да канца. Дацерці лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотере́ть сов.

1. (окончить тереть) даце́рці;

2. (измельчить) даце́рці; (тёркой) дадра́ць, дадзе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дацерці ўсё, многае. Падаціраць каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацёрты

1. дотёртый;

2. домя́тый;

1, 2 см. даце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)