даца́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даца́н даца́ны
Р. даца́на даца́наў
Д. даца́ну даца́нам
В. даца́н даца́ны
Т. даца́нам даца́намі
М. даца́не даца́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даца́н

(манг. dacan)

ламаісцкі храм, манастыр (гл. ламаізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)