дахо́ўка, -і, ж.

1. зб. Дахавы матэрыял у выглядзе драўляных або гліняных пласцін.

2. мн. -і, -вак. Асобная такая пласціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дахо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дахо́ўка дахо́ўкі
Р. дахо́ўкі дахо́вак
Д. дахо́ўцы дахо́ўкам
В. дахо́ўку дахо́ўкі
Т. дахо́ўкай
дахо́ўкаю		 дахо́ўкамі
М. дахо́ўцы дахо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дахо́ўка ж. черепи́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черепи́ца дахо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарапі́ца, -ы, ж.

1. зб. Тое, што і дахоўка.

Дом пакрыты чарапіцай.

2. Асобная пласцінка з абпаленай гліны — плоская ці з пазамі і выступамі.

|| прым. чарапі́чны, -ая, -ае.

Ч. дах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dachówka

ж. чарапіца; дахоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Dáchziegel

m -s, - чарапі́ца, дахо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zíegel

m -s, -

1) цэ́гла; цаглі́на

2) чарапі́ца, дахо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bíberschwanz

m -es, -schwänze

1) бабро́вы хвост

2) sg пло́ская дахо́ўка [чарапі́ца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tile​1 [taɪl] n. чарапі́ца, дахо́ўка; плі́тка; ка́фля;

a tiled roof чарапі́чны дах

♦

go out on the tiles slang гуля́ць, ве́сці разгу́льны лад жыцця́;

spend a night onthe tiles бадзя́цца ўсю ноч напралёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)