дахадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дахаджу́ся |
дахо́дзімся |
| 2-я ас. |
дахо́дзішся |
дахо́дзіцеся |
| 3-я ас. |
дахо́дзіцца |
дахо́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дахадзі́ўся |
дахадзі́ліся |
| ж. |
дахадзі́лася |
| н. |
дахадзі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дахадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дахадзі́цца сов., разг. доходи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дахадзі́цца, ‑хаджуся, ‑ходзішся, ‑ходзіцца; зак.
Разм. Ходзячы да каго‑н., куды‑н., давесці сябе да непрыемных вынікаў. — Чалавек ён палітычны, пад наглядам жыве. Ён тут водзіць хеўру, пакуль свайго даходзіцца. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доходи́ться прост. дахадзі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)