датушаны - Пошук

дату́шаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дату́шаны	дату́шаная	дату́шанае	дату́шаныя
Р.	дату́шанага	дату́шанай дату́шанае	дату́шанага	дату́шаных
Д.	дату́шанаму	дату́шанай	дату́шанаму	дату́шаным
В.	дату́шаны (неадуш.) дату́шанага (адуш.)	дату́шаную	дату́шанае	дату́шаныя (неадуш.) дату́шаных (адуш.)
Т.	дату́шаным	дату́шанай дату́шанаю	дату́шаным	дату́шанымі
М.	дату́шаным	дату́шанай	дату́шаным	дату́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дату́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дату́шаны	дату́шаная	дату́шанае	дату́шаныя
Р.	дату́шанага	дату́шанай дату́шанае	дату́шанага	дату́шаных
Д.	дату́шанаму	дату́шанай	дату́шанаму	дату́шаным
В.	дату́шаны (неадуш.) дату́шанага (адуш.)	дату́шаную	дату́шанае	дату́шаныя (неадуш.) дату́шаных (адуш.)
Т.	дату́шаным	дату́шанай дату́шанаю	дату́шаным	дату́шанымі
М.	дату́шаным	дату́шанай	дату́шаным	дату́шаных

Кароткая форма: дату́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дату́шаны I разг. доту́шенный; см. датушы́ць I

дату́шаны II кул. дотушённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дату́шаны ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад датушыць ¹.

дату́шаны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад датушыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доту́шенный (огонь) дату́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дотушённый кул. дату́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum