дато́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дато́чаны |
дато́чаная |
дато́чанае |
дато́чаныя |
| Р. |
дато́чанага |
дато́чанай дато́чанае |
дато́чанага |
дато́чаных |
| Д. |
дато́чанаму |
дато́чанай |
дато́чанаму |
дато́чаным |
| В. |
дато́чаны (неадуш.) дато́чанага (адуш.) |
дато́чаную |
дато́чанае |
дато́чаныя (неадуш.) дато́чаных (адуш.) |
| Т. |
дато́чаным |
дато́чанай дато́чанаю |
дато́чаным |
дато́чанымі |
| М. |
дато́чаным |
дато́чанай |
дато́чаным |
дато́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дато́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дато́чаны |
дато́чаная |
дато́чанае |
дато́чаныя |
| Р. |
дато́чанага |
дато́чанай дато́чанае |
дато́чанага |
дато́чаных |
| Д. |
дато́чанаму |
дато́чанай |
дато́чанаму |
дато́чаным |
| В. |
дато́чаны (неадуш.) дато́чанага (адуш.) |
дато́чаную |
дато́чанае |
дато́чаныя (неадуш.) дато́чаных (адуш.) |
| Т. |
дато́чаным |
дато́чанай дато́чанаю |
дато́чаным |
дато́чанымі |
| М. |
дато́чаным |
дато́чанай |
дато́чаным |
дато́чаных |
Кароткая форма: дато́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дато́чаны I дото́ченный; см. датачы́ць I
дато́чаны II дото́ченный, дое́денный; см. датачы́ць II
дато́чаны III наращённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дато́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад датачыць 1.
дато́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад датачыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)