датка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. датку́ датчо́м
2-я ас. датчэ́ш датчаце́
3-я ас. датчэ́ датку́ць
Прошлы час
м. датка́ў датка́лі
ж. датка́ла
н. датка́ла
Загадны лад
2-я ас. датчы́ датчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час датка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датка́ць сов. дотка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. датчы; зак., што.

Скончыць, завяршыць тканне чаго‑н. Даткаць кросны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотка́ть сов. датка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датыка́ць несов. дотыка́ть; см. датка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)