датаўка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
датаўка́ю |
датаўка́ем |
| 2-я ас. |
датаўка́еш |
датаўка́еце |
| 3-я ас. |
датаўка́е |
датаўка́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
датаўка́ў |
датаўка́лі |
| ж. |
датаўка́ла |
| н. |
датаўка́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
датаўка́й |
датаўка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
датаўка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
датаўка́ць несов.
1. конча́ть толо́чь; (картошку) домина́ть;
2. разг. (разбивать до конца) добива́ть, докола́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
датаўка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да датаўчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дато́ўкваць несов., см. датаўка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)