дасы́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дасы́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дасы́та нареч. до́сы́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасы́та, прысл.

Поўнасцю, уволю (пад’есці, напіцца). Шапацеў і гаманіў рэдкі, але лапаткі дождж. Сырая ноч абдымала зямлю, дасыта напаіўшы яе вадою. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасы́та прысл satt;

нае́сціся дасы́та sich satt éssen*;

накармі́ць каго-н дасы́та j-n satt kríegen (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́сы́та нареч., прям., перен. дасы́та, уво́лю; по́ўнасцю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Пакарміць недастаткова, не дасыта; не закончыць кармлення. Недакарміць дзіця. □ Кожнаму юнаму рыбалову трэба ведаць, што лепш недакарміць рыбу, чым «закарміць» яе. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gill [gɪl] n. звыч. pl. gills жа́бры

♦

to the gills infml дасы́та;

pale/white/green about the gills бле́дны з тва́ру (ад хваробы, страху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

недае́сці, ‑ем, ‑ясі, ‑есць; ‑ядзім, ‑ясце, ‑ядуць; пр. недаеў, ‑ела; заг. недаеш; зак.

Паесці недастаткова, не дасыта. — Калі чалавек паставіў сабе вялікую мэту, дык ён дзеля яе недаспіць, недаесць, вытрымае ўсё... Паслядовіч. Хутка.. [Міхаль] пачаў ездзіць у Маскву, Ленінград.. А ведама ж — дарога: і недаясі, і недаспіш. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́ціцца, ‑сычуся, ‑сыцішся, ‑сыціцца; зак.

1. Наесціся ўволю, дасыта. [Дзямід:] — Алень паваліўся на зямлю, а рысь пачала кавалкамі рваць яго мяса, аж пакуль не насыцілася так, што і паварушыцца ёй цяжка было. В. Вольскі. // перан. Разм. Поўнасцю задаволіць свае патрэбы, жаданні і пад. Глядзіш і не можаш наглядзецца, не можаш насыціцца белай радасцю, што апанавала ўсё наваколле, што адна непадзельна ўладарыць зараз над прыродай. Кандрусевіч.

2. Прасякнуцца, набрыняць якім‑н. рэчывам; увабраць у сябе што‑н. у дастатку. Глеба насыцілася вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glut

I [glʌt]

1.

v.t.

1) перако́рмліваць

2) насыча́ць, заспако́йваць (сма́гу, ціка́васьць)

2.

v.i.

1) наяда́цца дасы́та

2) аб’яда́цца

3) затава́рваць ры́нак

3.

n.

1) аб’яда́ньне

2) вялі́кая ко́лькасьць, пе́расыць f.

3) затава́рваньне ры́нку

II [glʌt]

v.t.

пра́гна глыта́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)