дасушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасушу́ дасу́шым
2-я ас. дасу́шыш дасу́шыце
3-я ас. дасу́шыць дасу́шаць
Прошлы час
м. дасушы́ў дасушы́лі
ж. дасушы́ла
н. дасушы́ла
Загадны лад
2-я ас. дасушы́ дасушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дасушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасушы́ць сов.

1. (што) досуши́ть;

д. се́на — досуши́ть се́но;

2. (чаго) (прибавить сушкой) досуши́ть;

д. сухаро́ў — досуши́ть сухаре́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., што.

1. Скончыць сушыць што‑н., высушыць поўнасцю. Дасушыць бялізну. Дасушыць сена.

2. і чаго. Насушыць дадаткова чаго‑н. Дасушыць сухароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасу́шваць, дасушы́ць zu Énde [fértig] trócknen; dörren vt; rösten vt (лён)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

досуши́ть сов. дасушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасушваць — дасушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dosuszyć

зак. дасушыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дасу́шваць несов.

1. (што) досу́шивать;

2. (чаго) (прибавлять сушкой) досу́шивать;

1, 2 см. дасушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)