даста́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які дастаўляе што-н.

Д. тэлеграм.

|| ж. даста́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даста́ўшчык даста́ўшчыкі
Р. даста́ўшчыка даста́ўшчыкаў
Д. даста́ўшчыку даста́ўшчыкам
В. даста́ўшчыка даста́ўшчыкаў
Т. даста́ўшчыкам даста́ўшчыкамі
М. даста́ўшчыку даста́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даста́ўшчык м.

1. доста́вщик;

2. снабже́нец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца дастаўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ўшчык м. камерц. Lieferánt m -en, -en, Zústeller m -s, -; Überbrínger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даста́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да дастаўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deliveryman [dɪˈlɪvərɪmən] n. (pl. -men) даста́ўшчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

доста́вщик спец. даста́ўшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снабже́нец разг. забеспячэ́нец, -нца м.; даста́ўшчык, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zúlieferer

m -s, - пастаўшчы́к, даста́ўшчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)