даста́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даста́ўка даста́ўкі
Р. даста́ўкі даста́вак
Д. даста́ўцы даста́ўкам
В. даста́ўку даста́ўкі
Т. даста́ўкай
даста́ўкаю		 даста́ўкамі
М. даста́ўцы даста́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даста́ўка ж.

1. доста́вка;

2. доста́вка, снабже́ние ср.;

1, 2 см. даста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́ўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дастаўляць — даставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ўка ж Zústellung f -, -en, Líeferung f -, -en; Ánlieferung f; Áuslieferung f; Überbríngung f -, -en; Zústelldienst m -es, -e (служба дастаўкі);

даста́ўка гру́за Líeferung der Last, Fráchtzustellung f;

даста́ўка на дом Líeferung ins Haus;

даста́ўка пі́сьмаў Bríefzustellung f; Áustragen der Bríefe;

апла́чваць даста́ўку Ánlieferung bezáhlen;

затры́мліваць даста́ўку Ánlieferung verzögern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што.

Прынесці або прывезці да месца прызначэння.

Д. пасылку ў тэрмін.

Д. тавар у магазін.

Д. усё неабходнае.

|| незак. дастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даста́ўка, -і, ДМ -а́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспрэ́с-даста́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экспрэ́с-даста́ўка экспрэ́с-даста́ўкі
Р. экспрэ́с-даста́ўкі экспрэ́с-даста́вак
Д. экспрэ́с-даста́ўцы экспрэ́с-даста́ўкам
В. экспрэ́с-даста́ўку экспрэ́с-даста́ўкі
Т. экспрэ́с-даста́ўкай
экспрэ́с-даста́ўкаю		 экспрэ́с-даста́ўкамі
М. экспрэ́с-даста́ўцы экспрэ́с-даста́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

Дастаўка, забеспячэнне прадукцыяй па спецыяльным дагаворы.

П. сыравіны заводу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́д

‘дзеянне; прымусовая дастаўка каго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыво́д прыво́ды
Р. прыво́ду прыво́даў
Д. прыво́ду прыво́дам
В. прыво́д прыво́ды
Т. прыво́дам прыво́дамі
М. прыво́дзе прыво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плодаагаро́дніна, ‑ы, ж., зб.

Плады і агародніна. Дастаўка плодаагародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поста́вка паста́ўка, -кі ж., даста́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)