даста́ча, -ы, ж.

Поўная матэрыяльная забяспечанасць.

Жыць у дастачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. даста́ча
Р. даста́чы
Д. даста́чы
В. даста́чу
Т. даста́чай
даста́чаю
М. даста́чы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даста́ча ж. доста́ток м., благосостоя́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́ча, ‑ы, ж.

Заможнасць, матэрыяльная забяспечанасць; дастатак. Жыць у дастачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ча ж гл дастатак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

affluence

[ˈæfluəns]

n.

1) бага́цьце n.; даста́так -ку m., даста́ча f.

a country of great affluence — ве́льмі бага́ты край

2) вялі́кая ко́лькасьць, мно́ства n.

winter with its affluence of snows — зіма́ зь вялі́кімі сьняга́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)