даста́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даста́так даста́ткі
Р. даста́тку даста́ткаў
Д. даста́тку даста́ткам
В. даста́так даста́ткі
Т. даста́ткам даста́ткамі
М. даста́тку даста́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даста́так, -тку м. доста́ток; благосостоя́ние ср.; дово́льство ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́так, -тку, м.

1. Заможнасць, поўная матэрыяльная забяспечанасць.

Жыць у дастатку.

2. звычайна мн. (даста́ткі, -аў). Матэрыяльныя сродкі, набыткі.

Дастаткаў вам у хату!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́так, ‑тку, м.

1. Заможнасць, матэрыяльная забяспечанасць. Жыць у дастатку. □ Усё гаварыла тут аб дастатку гаспадара: і мяккая гарадская мэбля, і дываны, і нават гравюры. Сяргейчык.

2. часцей мн. (даста́ткі, ‑аў). Матэрыяльныя сродкі, прыбыткі. Няхай дастаткаў вам прыбудзе, Хай родзяць нівы, сенажаць! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́так

1. (заможнасць) Wóhlstand m -(e)s;

ён чалаве́к з даста́ткам er hat ein gutes Áuskommen;

жыць у даста́тку im Wóhlstand lében;

2. (прыбыткі, матэрыяльныя сродкі) Vermögen n -s, -; Éinkommen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Даста́так ’дастатак’ (БРС). Рус. доста́ток, укр. доста́ток, чэш. dostatek, серб.-харв. до̀статак ’тс’ і г. д. Прасл. *dostatъkъ ’тс’ — утварэнне ад дзеяслова *dostati (гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 84–85).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дабрабы́т, -у, М -бы́це, м.

Дастатак, забяспечанасць.

Клапаціцца пра д. народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабро́ты, -ро́т і -аў.

Тое, што задавальняе чалавечыя патрэбы, дае матэрыяльны дастатак.

Д. жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забяспе́чанасць, -і, ж.

1. Матэрыяльны дабрабыт, дастатак.

Поўная з.

2. Ступень забеспячэння чым-н.

З. школ падручнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

affluence [ˈæfluəns] n. бага́цце, даста́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)