дастасаваны

дастасава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дастасава́ны	дастасава́ная	дастасава́нае	дастасава́ныя
Р.	дастасава́нага	дастасава́най дастасава́нае	дастасава́нага	дастасава́ных
Д.	дастасава́наму	дастасава́най	дастасава́наму	дастасава́ным
В.	дастасава́ны (неадуш.) дастасава́нага (адуш.)	дастасава́ную	дастасава́нае	дастасава́ныя (неадуш.) дастасава́ных (адуш.)
Т.	дастасава́ным	дастасава́най дастасава́наю	дастасава́ным	дастасава́нымі
М.	дастасава́ным	дастасава́най	дастасава́ным	дастасава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дастасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дастасава́ны	дастасава́ная	дастасава́нае	дастасава́ныя
Р.	дастасава́нага	дастасава́най дастасава́нае	дастасава́нага	дастасава́ных
Д.	дастасава́наму	дастасава́най	дастасава́наму	дастасава́ным
В.	дастасава́ны (неадуш.) дастасава́нага (адуш.)	дастасава́ную	дастасава́нае	дастасава́ныя (неадуш.) дастасава́ных (адуш.)
Т.	дастасава́ным	дастасава́най дастасава́наю	дастасава́ным	дастасава́нымі
М.	дастасава́ным	дастасава́най	дастасава́ным	дастасава́ных

Кароткая форма: дастасава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дастасава́ны (да чаго) применённый (к чему); прило́женный (к чему); см. дастасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастасава́ны ángepasst (да чаго-н. an A); in Éinklang gebrácht (да чаго-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

conformable

[kənˈfɔrməbəl]

adj.

1) адпаве́дны, падо́бны

2) дастасава́ны

3) пада́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прило́женный

1. прыкла́дзены;

2. прыкла́дзены, прыба́ўлены, дада́дзены;

3. прыкла́дзены;

4. дастасава́ны, дапасава́ны, прыме́нены; см. приложи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жару́шнік ’расліна Rorippa Scop’ (Кіс., 112). Рус. жеру́шник ’тс’. Параўн. рус., укр. жеру́ха, укр. жерлуха, рус. жерлюха ’расліна Nasturtium R. Br. або Lepidium sativum’, польск. żerucha ’Nasturtium’, чэш. řeřicha, ст.-чэш. žeřucha ’Lepidium; Nasturtium’, славац. žerucha ’Lepidium’. Паводле Махэка, чэш. слова ад кораня жэр‑ці (гл.) у сэнсе ’паліць, мець востры смак’. Даль (1, 536), відаць, дапускаў метатэзу жеруха — рѣжуха. Гэтыя версіі могуць быць дастасаваны і да жару́шнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum