дасле́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца навуковымі даследаваннямі.

|| ж. дасле́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. дасле́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасле́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дасле́дчык дасле́дчыкі
Р. дасле́дчыка дасле́дчыкаў
Д. дасле́дчыку дасле́дчыкам
В. дасле́дчыка дасле́дчыкаў
Т. дасле́дчыкам дасле́дчыкамі
М. дасле́дчыку дасле́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасле́дчык м. иссле́дователь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасле́дчык, ‑а, м.

Той, хто вывучае, даследуе што‑н.; вучоны. Даследчык прыроды. Даследчык Афрыкі. Даследчык літаратурнага працэсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасле́дчык м. Fórscher m -s, -; Erfórscher m -s, -; Experimentátor m -s, -tóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акіяна́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Даследчык акіянскіх глыбінь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иссле́дователь дасле́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аквана́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Даследчык мора, які праводзіць назіранні пад вадой.

|| ж. аквана́ўтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

explorer [ɪkˈsplɔ:rə] n. дасле́дчык-вандро́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

researcher [rɪˈsɜ:tʃə] n. дасле́дчык; дасле́дчыца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)