дасле́дніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасле́дніцкі |
дасле́дніцкая |
дасле́дніцкае |
дасле́дніцкія |
| Р. |
дасле́дніцкага |
дасле́дніцкай
дасле́дніцкае |
дасле́дніцкага |
дасле́дніцкіх |
| Д. |
дасле́дніцкаму |
дасле́дніцкай |
дасле́дніцкаму |
дасле́дніцкім |
| В. |
дасле́дніцкі (неадуш.)
дасле́дніцкага (адуш.) |
дасле́дніцкую |
дасле́дніцкае |
дасле́дніцкія (неадуш.)
дасле́дніцкіх (адуш.) |
| Т. |
дасле́дніцкім |
дасле́дніцкай
дасле́дніцкаю |
дасле́дніцкім |
дасле́дніцкімі |
| М. |
дасле́дніцкім |
дасле́дніцкай |
дасле́дніцкім |
дасле́дніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасле́дніцкі о́пытнический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасле́дніцкі Versúchs-; Experimentál-; zum Versúch [Experimént] gehörend
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
о́пытнический дасле́дніцкі, во́пытніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
испыта́тельский
1. выпрабава́льніцкі; дасле́дніцкі, дасле́дчыцкі;
2. экзамена́тарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)