даскрэ́бены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даскрэ́бены |
даскрэ́беная |
даскрэ́бенае |
даскрэ́беныя |
| Р. |
даскрэ́бенага |
даскрэ́бенай даскрэ́бенае |
даскрэ́бенага |
даскрэ́беных |
| Д. |
даскрэ́бенаму |
даскрэ́бенай |
даскрэ́бенаму |
даскрэ́беным |
| В. |
даскрэ́бены (неадуш.) даскрэ́бенага (адуш.) |
даскрэ́беную |
даскрэ́бенае |
даскрэ́беныя (неадуш.) даскрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенай даскрэ́бенаю |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенымі |
| М. |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенай |
даскрэ́беным |
даскрэ́беных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даскрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даскрэ́бены |
даскрэ́беная |
даскрэ́бенае |
даскрэ́беныя |
| Р. |
даскрэ́бенага |
даскрэ́бенай даскрэ́бенае |
даскрэ́бенага |
даскрэ́беных |
| Д. |
даскрэ́бенаму |
даскрэ́бенай |
даскрэ́бенаму |
даскрэ́беным |
| В. |
даскрэ́бены (неадуш.) даскрэ́бенага (адуш.) |
даскрэ́беную |
даскрэ́бенае |
даскрэ́беныя (неадуш.) даскрэ́беных (адуш.) |
| Т. |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенай даскрэ́бенаю |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенымі |
| М. |
даскрэ́беным |
даскрэ́бенай |
даскрэ́беным |
даскрэ́беных |
Кароткая форма: даскрэ́бена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даскрэ́бены доско́бленный; дочи́щенный; см. даскрэ́бці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даскрэ́бены völlig geschábt [gesäubert]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
доско́бленный даскрэ́бены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)