дасе́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасе́чаны |
дасе́чаная |
дасе́чанае |
дасе́чаныя |
| Р. |
дасе́чанага |
дасе́чанай дасе́чанае |
дасе́чанага |
дасе́чаных |
| Д. |
дасе́чанаму |
дасе́чанай |
дасе́чанаму |
дасе́чаным |
| В. |
дасе́чаны (неадуш.) дасе́чанага (адуш.) |
дасе́чаную |
дасе́чанае |
дасе́чаныя (неадуш.) дасе́чаных (адуш.) |
| Т. |
дасе́чаным |
дасе́чанай дасе́чанаю |
дасе́чаным |
дасе́чанымі |
| М. |
дасе́чаным |
дасе́чанай |
дасе́чаным |
дасе́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасе́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасе́чаны |
дасе́чаная |
дасе́чанае |
дасе́чаныя |
| Р. |
дасе́чанага |
дасе́чанай дасе́чанае |
дасе́чанага |
дасе́чаных |
| Д. |
дасе́чанаму |
дасе́чанай |
дасе́чанаму |
дасе́чаным |
| В. |
дасе́чаны (неадуш.) дасе́чанага (адуш.) |
дасе́чаную |
дасе́чанае |
дасе́чаныя (неадуш.) дасе́чаных (адуш.) |
| Т. |
дасе́чаным |
дасе́чанай дасе́чанаю |
дасе́чаным |
дасе́чанымі |
| М. |
дасе́чаным |
дасе́чанай |
дасе́чаным |
дасе́чаных |
Кароткая форма: дасе́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасе́чаны дору́бленный; см. дасячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасе́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дасячы, дасекчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасе́чаны zu Énde geháckt [gehäckselt], fértig geháckt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дору́бленный
1. дасе́чаны;
2. дару́блены; см. доруби́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)