дарэ́шты, прысл.

Зусім, поўнасцю, падчыстую.

Аддаў усё д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарэ́шты

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дарэ́шты - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дарэ́шты нареч. вконе́ц; до конца́, вчисту́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарэ́шты, прысл.

Зусім, канчаткова, поўнасцю. Якаў адчуў, што дарэшты зацягаўся: не насілі ногі. Чарнышэвіч. Таго ніколі не пакіне Юнацкі, Вечна весні ўздым, Хто аддае, Як дар краіне, Жыццё дарэшты — маладым! Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарэ́шты прысл разм ganz, gänzlich, völlig, réstlos;

ха́та згарэ́ла дарэ́шты das Haus ist völlig níedergebrannt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вконе́ц нареч., разг. ушчэ́нт, дашчэ́нту, дарэ́шты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дота́ивать несов. растава́ць зусі́м, растава́ць дарэ́шты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дота́ять сов. раста́ць зусі́м, раста́ць дарэ́шты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дааста́тку разм гл дарэшты

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нашчэ́нт ’ушчэнт, дарэшты’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’дашчэнту, датла’ (ТС), ’зусім, поўнасцю, канчаткова’ (ТСБМ). Да шчэнт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)