дарэ́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарэ́мны дарэ́мная дарэ́мнае дарэ́мныя
Р. дарэ́мнага дарэ́мнай
дарэ́мнае		 дарэ́мнага дарэ́мных
Д. дарэ́мнаму дарэ́мнай дарэ́мнаму дарэ́мным
В. дарэ́мны (неадуш.)
дарэ́мнага (адуш.)		 дарэ́мную дарэ́мнае дарэ́мныя (неадуш.)
дарэ́мных (адуш.)
Т. дарэ́мным дарэ́мнай
дарэ́мнаю		 дарэ́мным дарэ́мнымі
М. дарэ́мным дарэ́мнай дарэ́мным дарэ́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарэ́мны, -ая, -ае.

1. Які не прыносіць жаданых вынікаў; марны.

Дарэмныя спробы.

Дарэмныя надзеі.

2. Беспадстаўны, беспрычынны.

Дарэмная трывога.

3. Атрыманы дарма, бясплатны.

Д. хлеб.

|| наз. дарэ́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарэ́мны

1. напра́сный, бесполе́зный, тще́тный, беспло́дный; пусто́й;

~ныя спро́бы — напра́сные (бесполе́зные, беспло́дные, тще́тные) попы́тки;

~ныя надзе́і — напра́сные наде́жды;

~ная спрэ́чка — пусто́й (напра́сный) спор;

2. дарово́й, беспла́тный;

д. хлеб — дарово́й хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарэ́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Марны, бескарысны. Не дапускай дарэмнай траты часу. □ Паравоз рабіў дарэмныя спробы скрануць з месца гружаны эшалон. Лынькоў.

2. Беспадстаўны, беспрычынны. Дарэмная трывога. Дарэмны страх. □ І паімчаліся мы ўсцяж па рацэ, пакінулі дарэмную спрэчку. Краўчанка.

3. Дармовы, бясплатны. — Ад дарэмнага пачастунку ніхто ў лесе не адмовіцца, — зазначыў Дзямід, аглядаючы мясцовасць. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарэ́мны

1. (марны, бескарысны) únnütz, vergébens, zwécklos; nútzlos;

2. (беспадстаўны, беспрычынны) grúndlos, únbegründet;

3. (дармовы, бясплатны) kóstenlos; grátis; únentgeltlich, óhne Bezáhlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дарэ́мны. Гл. дарэ́мнасць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бескары́сны, -ая, -ае.

Які не прыносіць ніякай карысці; дарэмны.

Б. занятак.

|| наз. бескары́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напра́сный дарэ́мны, ма́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тще́тный ма́рны, дарэ́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рны, -ая, -ае.

1. Дарэмны, бескарысны.

Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

М. конік той ледзь цягне.

|| наз. ма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)