дару́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дару́блены дару́бленая дару́бленае дару́бленыя
Р. дару́бленага дару́бленай
дару́бленае		 дару́бленага дару́бленых
Д. дару́бленаму дару́бленай дару́бленаму дару́бленым
В. дару́блены (неадуш.)
дару́бленага (адуш.)		 дару́бленую дару́бленае дару́бленыя (неадуш.)
дару́бленых (адуш.)
Т. дару́бленым дару́бленай
дару́бленаю		 дару́бленым дару́бленымі
М. дару́бленым дару́бленай дару́бленым дару́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дару́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дару́блены дару́бленая дару́бленае дару́бленыя
Р. дару́бленага дару́бленай
дару́бленае		 дару́бленага дару́бленых
Д. дару́бленаму дару́бленай дару́бленаму дару́бленым
В. дару́блены (неадуш.)
дару́бленага (адуш.)		 дару́бленую дару́бленае дару́бленыя (неадуш.)
дару́бленых (адуш.)
Т. дару́бленым дару́бленай
дару́бленаю		 дару́бленым дару́бленымі
М. дару́бленым дару́бленай дару́бленым дару́бленых

Кароткая форма: дару́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дару́блены I порт. дору́бленный

дару́блены II плотн., горн. дору́бленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дару́блены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дарубіць ​1.

дару́блены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дарубіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дару́блены разм.

1. (дрэвы) völlig gefällt;

2. (дровы) (bis) zu Énde zerháckt;

3. (харчы) zu Énde geschnítten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дору́бленный

1. дасе́чаны;

2. дару́блены; см. доруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)