дарса́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарса́льны дарса́льная дарса́льнае дарса́льныя
Р. дарса́льнага дарса́льнай
дарса́льнае		 дарса́льнага дарса́льных
Д. дарса́льнаму дарса́льнай дарса́льнаму дарса́льным
В. дарса́льны (неадуш.)
дарса́льнага (адуш.)		 дарса́льную дарса́льнае дарса́льныя (неадуш.)
дарса́льных (адуш.)
Т. дарса́льным дарса́льнай
дарса́льнаю		 дарса́льным дарса́льнымі
М. дарса́льным дарса́льнай дарса́льным дарса́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарса́льны мед., лингв. дорса́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарса́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У медыцыне — размешчаны з боку спіны; спінны.

2. У мовазнаўстве — ва ўтварэнні якога ўдзельнічае спінка языка. Дарсальныя гукі.

[Лац. dorsalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарса́льны

(лац. dorsalis, ад dorsuin = спіна)

1) анат. спінны, размешчаны на спінной паверхні цела жывёлы або чалавека (напр. д. плаўнік); параўн. вентральны;

2) павернуты да перыферыі расліннага арганізма, напр. ніжні бок ліста;

3) лінгв. зычны (гук), пры ўтварэнні якога спінка языка датыкаецца да паднябення і альвеол.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дорса́льный мед., лингв. дарса́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вентра́льны

(лац. ventralis, ад venter = жывот)

анат. брушны, размешчаны на брушной паверхні цела жывёлы або чалавека (пра орган або анатамічнае ўтварэнне); параўн. дарсальны 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)