даро́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́ны даро́ная даро́нае даро́ныя
Р. даро́нага даро́най
даро́нае		 даро́нага даро́ных
Д. даро́наму даро́най даро́наму даро́ным
В. даро́ны (неадуш.)
даро́нага (адуш.)		 даро́ную даро́нае даро́ныя (неадуш.)
даро́ных (адуш.)
Т. даро́ным даро́най
даро́наю		 даро́ным даро́нымі
М. даро́ным даро́най даро́ным даро́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даро́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даро́ны даро́ная даро́нае даро́ныя
Р. даро́нага даро́най
даро́нае		 даро́нага даро́ных
Д. даро́наму даро́най даро́наму даро́ным
В. даро́ны
даро́нага		 даро́ную даро́нае даро́ныя
даро́ных
Т. даро́ным даро́най
даро́наю		 даро́ным даро́нымі
М. даро́ным даро́най даро́ным даро́ных

Кароткая форма: даро́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даро́ны, см. до́раны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даро́ны,

гл. дораны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́раны і даро́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Атрыманы ў якасці падарунка; падораны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)